Historie watermolen
De Venbergse watermolen kun je vinden in de Brabantse Kempen aan de zuidkant van Valkenswaard en is vaak een eindpunt voor kanovaren op de Dommel (terras is gesloten). Deze watermolen is voor de eerste keer in de geschiedenis bekend geworden door een vermelding in een document uit 1227 van de hand van Hertog Hendrik I van Brabant.
Deze schonk 1/3 van de molen aan het zusterklooster te Postel. In het jaar 1275 gingen de bezittingen van dit klooster over naar de Priorij van Postel en in 1331 werd de molen, (document van Jan I van Brabant) voor het eerst als banmolen van deze priorij aangemerkt.
De geschiedenis is lang. Van 1336 tot 1728 veranderde het eigendom vaak van eigenaar. De eigendomsrechten staken in het verleden nogal ingewikkeld in elkaar en er werd verschillend over gedacht. Ook werden boeren van Lierop en Someren verplicht om hun koren te laten malen, zo laat een oud document lezen. Willem Hendricx (kelder) heeft het landgoed hersteld en uitgebreid.
Naar verluidt was dat ernstig verwaarloosd door zijn voorganger. In 1740 werd de molen met bijbehorende gronden publiekelijk verkocht. Inmiddels was de Venbergse Hoeve een van de best renderende boerderijen van de omgeving geworden. Brouwers als Jan en Adriaan Snieders (later het begin van de Dommelsche Bierbrouwerij) waren in de 18e eeuw eigenaar van de hoeve en molen. Overigens was er in 1227 al sprake van een olie-, graan- en schorsmolen, voordat de molen op waterkracht uiteindelijk als een korenmolen fungeerde.
Familie Rietra
Vanaf het jaar 1918 werd de molen bemaald door de familie Rietra. In 1895 is een nieuw molenhuis gebouwd. Aan het begin van de jaren 70 van de vorige eeuw leek de molen te verzakken in de grond. Omdat er totaal geen subsidie voor restauratie gevonden werd, hebben vader en zoon Jac Rietra de molen van 1973 tot 1977 compleet vernieuwd en in ere hersteld. Het uiterlijk van de molen is eenvoudig gebleven.
De watermolen met kenmerkend slagrad is inmiddels het decor geweest voor veel bruidsreportages. Tot en met 2022 (Rietra besloot na vele jaren om te stoppen met de horeca en te gaan genieten van de rust) fungeerde De Venbergse Molen voornamelijk als een café-restaurant en was zeer regelmatig het aanvangspunt voor een wandeling door natuurgebied De Malpie of zoals vermeld het eindstation voor kanovaren te Valkenswaard. Op het terras, met uitzicht op rivier de Dommel, was het nadien namelijk goed toeven met een koud biertje of glaasje fris.
Sinds...